Sakrament święceń jest sakramentem, dzięki któremu posłanie, powierzone przez Chrystusa Apostołom, nadal jest spełniane w Kościele aż do końca czasów. Jest to więc sakrament posługi apostolskiej. Obejmuje on trzy stopnie: episkopat, prezbiterat i diakonat.
( Por. nr. 1536 KKK )
Sakrament święceń, jest z ustanowienia Chrystusa, który wybrał swoich najbliższych współpracowników, aby oni, po Jego odejściu do Ojca, kontynuowali Jego misję. Podobnie, jak małżeństwo, jest to POWOŁANIE, którego nie wybiera sobie człowiek sam, ale tylko odpowiada lub nie odpowiada na Boże zaproszenie, aby taką formą życia służył w miłości drugiemu człowiekowi. Jest to sakrament służby komunii. Inną nieco formą życia jest kapłaństwo w życiu zakonnym. Obok sakramentu święceń, kapłani żyjący w danym zgromadzeniu zakonnym składają śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa oraz prowadzą życie we wspólnocie. Żyją według stylu życia (charyzmatu), który otrzymali od Ducha Świętego dzięki swojemu Założycielowi. Są to dwie formy realizacji tego samego sakramentu święceń.
Apostołowie, których wybrał Chrystus byli ludźmi, jak każdy człowiek, ze swoim duchowym bogactwem, talentami i charyzmatami ale również ze swoimi różnymi słabościami. Chrystus nie wybiera szczególnie uzdolnionych, niezwykłych i nadzwyczajnych lecz prostych rybaków, rolników i pasterzy. Podobnie dzieje się i dzisiaj. Kapłan jest brany z ludu i do ludu jest posłany i jego rolą jest kontynuować nie siebie ale dzieło Jezusa. Jak każdy człowiek upada, boryka się ze swoimi słabościami i czasem odchodzi.
Aby zostać kapłanem, potrzeba długiego czasu przygotowania. W przypadku kapłana diecezjalnego jest to sześć lat studiów. W sytuacji kapłanów zakonnych – 1 rok, tzw. Postulantatu, 1rok Nowicjatu i 6 lat studiów ( taka formacja jest w Zgromadzeniu Misjonarzy Klaretynów. W innych może być nieco inny czas przed studiami filozoficznymi i teologicznymi ). Podobnie jak małżeństwo jest to decyzja na całe życie, które wyciska na jego duszy niezatarte znamię. Kapłanem jest się do końca życia. W sytuacjach, gdy kapłan odchodzi z kapłaństwa i chciałby przystąpić do sakramentu małżeństwa, potrzebna jest dyspensa ze Stolicy Apostolskiej. Jeśli kapłan, który odszedł a nie chce uregulować swej sytuacji, nie może żyć życiem sakramentalnym, podobnie jak małżonkowie żyjący w konkubinacie.
Kapłani uobecniają Chrystusa Ludowi Bożemu, każdemu z nas. Potrzeba więc naszej modlitwy o świętość kapłanów oraz o to by ich nam nigdy nie brakło.
Modlitwa o nowe powołania do kapłaństwa i życia zakonnego
Boże, Ty chcesz, aby wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy. Wejrzyj na swoje wielkie żniwo i poślij na nie robotników, aby głosili Ewangelię wszelkiemu stworzeniu; niech Twój lud, zgromadzony przez Słowo życia i pokrzepiony mocą sakramentów, kroczy drogą zbawienia i miłości.
Przez Chrystusa, Pana naszego,
Amen.
( Św. Antoni Maria Klaret )